YT staat voor ‘Young Talent’ en heeft op korte tijd een goede reputatie opgebouwd als fabrikant van dirt-, downhill-, enduro- en all-mountainfietsen met een goede prijs-kwaliteitverhouding. De filosofie van oprichter Markus Flossman is dat iedereen die op YT fietst, vrij van geest is, plezier vooropstelt en zijn potentieel kan ontwikkelen. Klinkt vrij vaag allemaal, maar kort samengevat staat YT voor plezier maken zonder in te boeten op prestatie.
Toegegeven: toen we de Szepter voor het eerst zagen, zorgde dat toch voor enige scepsis. Want wie voor een gravelfiets kiest met voorvering en ‘dropper post’, koopt toch beter een mountainbike? Niet toevallig mikt YT met de Szepter op mountainbikers die de stap naar het gravelen willen maken of wegwielrenners die willen gaan mountainbiken. Of op zij die één fiets willen waarmee ze zowat alles kunnen. In tijden van recessie en economische crisis klinkt dat niet als een slecht idee.
Hippe spatborden, magnetische bidon
Het is duidelijk dat YT met de Szepter origineel uit de hoek wil komen. Er is de telescopische zadelpen en de verende voorvork, maar ook het carbon frame is een ‘eyecatcher’. De demonteerbare spatbordjes zijn zowel hip als strak, waarbij het achterste spatbord naadloos doorloopt in de curve van het kader terwijl het voorste knap geïntegreerd is in de vork. Nog een leuk gadget is de Fidlock magnetische bidonhouder die toelaat om je drinkbus razendsnel in en uit te klikken.
Ook qua geometrie werden bewuste keuzes gemaakt om tot een origineel resultaat te komen. Geïnspireerd door mountainbikes heeft de Szepter een lange reach van 407 mm (in framemaat large) en een open stuurhoek van 69,3 graden. Daarnaast is de stack hoog, wat resulteert in een rechte zitpositie. De korte stuurpen genereert dan weer meer bewegingsvrijheid en precisie bij het sturen. Het frame laat overigens banden toe tot 700×45 mm en komt standaard met 42 mm WTB Resolute-banden.
De Szepter komt er in twee uitvoeringen en vijf maten. Het frame is telkens hetzelfde maar de kleur is verschillend en de onderdelen lopen op van basis naar high-end. Wij mochten het topmodel op de testbank leggen: het Core 4-model met een prijskaartje van 4499 euro. Dat is uitgerust met de Sram Force AXS XPLR-groepset inclusief telescopische zadelpen, Rudy Ultimate-voorvork en WTB Proterro Light i23-combo wielen met Resolute-banden van hetzelfde merk. De Core 3 kost 3299 euro en komt met de Rival AXS-groep, zonder telescopische zadelpen en met WTB Speedterra i23-wielen.
Testen in Toscane
Op papier vormt de Szepter de gulden middenweg tussen drie disciplines: weg, mountainbike en gravel. Of dat ook in de praktijk zo is, zochten we uit tijdens een testrit in het mekka van de gravelpaden: Toscane! Op weg naar ons gravelparcours fietsen we over asfalt en komen we meteen een pittige klim tegen. Tijdens het staand klimmen op de pedalen valt op dat mijn knieën vervaarlijk dicht bij het stuur komen door de korte stuurpen. Het logge karakter van de wielen valt ook niet te ontkennen, maar de rechte zitbuis compenseert dit min of meer met een efficiënte krachtoverbrenging tijdens het trappen.
Op ‘light gravel’-paden zoals dat zo mooi heet, voelt de Szepter zich als een vis in het water. De evenwichtige zithouding, een stijf en dynamisch kader en de grip van de 42 mm-banden komen hier helemaal tot zijn recht. Als ons pad meer begint te golven en kronkelen, vallen ook de strakke schakelprestaties van de Sram Force Etap op. Op een eerste dalende strook over de zand- en kiezelkorrels maak ik veel snelheid en krijg ik het pure mountainbikegevoel te pakken. Na enige tijd vergeet ik zelfs dat ik op een gravelfiets zit, tot het bochtige stuur me eraan herinnert.
Het brede, naar buiten gedraaide stuur in combinatie met de korte stuurpen geeft een gevoel van veel controle en precisie bij het insturen in de bochten. Ook de vering doet z’n werk, al is het jammer dat de lock-out niet op het stuur bevestigd is, maar aan de vork zelf. Als je voor een afdaling dus niet tijdig bent om deze open te draaien, ben je te laat om van het dempende effect te genieten.
Ja kan in de afdaling van overzichtelijke en niet al te ruige gravelpaden heel hard gaan op de Szepter, zonder het gevoel te hebben controle te verliezen. Dat is mede te danken aan de fenomenale remkracht van de Sram Force-remmen en vooral de grote 180 mm HS2-remschijf vooraan. Die kan je gerust als handrem beschouwen voor het geval het helemaal dreigt mis te gaan, een uitstekende keuze van de ingenieurs.
Wie al eens in de omgeving van onze testlocatie Massa Marittima is gaan biken, kan getuigen dat het er stikt van uitdagende trails voor enduro’s, freeriders en andere waaghalzen. Dat schreeuwt dus om een praktijktest in het zadel van de Szepter. Na een waanzinnig hobbelig en technisch eerste gedeelte van de ruige afdaling genaamd ‘Jail Trail’ luidt de voorlopige conclusie dat dit wellicht te veel gevraagd is voor een fiets als deze.
Op aanraden van een collega besluit ik halverwege echter mijn bandendruk flink te verlagen en mijn zadel te laten zakken tot op de bovenbuis. De ingreep doet wonderen. De Szepter is plots een pak speelser dankzij de verhoogde grip in de bochten en bewegingsruimte om mijn lichaam naar achter te brengen op de steile stukken. Ik raak heelhuids beneden maar het moet gezegd: een semi-downhillpiste afdalen in de beugels van een gravelfiets blijft een beetje kamikaze. De 40 mm veerweg is op trails als deze ook ‘à la limite’. Bij een tweede poging gaat het echter al een pak vlotter en raak ik alsmaar meer overtuigd van de polyvalentie van deze pleziermachine.
Conclusie
We waren ‘szeptisch’, maar met de Szepter slaagt YT er bij haar debuut in de gravelscene meteen in zich te onderscheiden. In een wereld waarin verschillende segmenten steeds meer naar elkaar toe groeien, positioneert deze fiets zich als de unieke gravelbike die het MTB-gevoel sterk benadert. Dit in tegenstelling tot veel andere fabrikanten, die in hun gravelbeleving net het racefiets-gevoel en bijbehorende prestaties nastreven.
De Szepter is dé ideale keuze voor zij die zich niet gebonden willen voelen aan één fiets en één specifiek terrein. Idealiter wonen ze in een gebied waar een volbloed MTB misschien ‘too much’ is. Zoals in Vlaanderen… al zullen zij voor hun pure wegritten dan wel een ander setje wielen en banden moeten monteren. Ook veelzijdigheid heeft zijn grenzen.