GRIT! Bossen van Vlaanderen

  • 448121971_835438461819995_8874209560511469898_n
  • 447770658_828456235870177_3616338407719514627_n
  • 445939335_1465189064363370_8767264746804422037_n
  • 447867377_346740828196124_1276387931972619527_n
  • 447783993_405073192493978_8407561772147495083_n
  • 446043246_861121659163789_3909062446251994599_n
Afstand

99 kilometer

Offroad

57 %

Hoogtemeters

190 meter

Moeilijkheidsgraad

Laag

Routebouwer

Cycling Team Toeristiek

GPX-bestand Download GPX

West-Vloamsche ghravel in Beirnem? BEIRE!

“In West-Vlaanderen vind je amper goeie gravel.” Met dat idee trok ik naar Beernem om samen met Fre van Cycling Team Toeristiek ‘GRIT! Bossen van Vlaanderen’ te verkennen. Wat blijkt? Ik had evengoed kunnen geloven dat de Aarde plat is. Zelfs na het natste voorjaar sinds het begin van de metingen fietsten we een pracht van een offroad rit doorheen het groene hart van onze ‘Far West’.

Tekst & Foto’s: Bart Vandermaelen – Route: Cycling Team Toeristiek

Vooroordelen. Ze zijn voor niks goed, maar wees eerlijk: hebben we er niet allemaal weleens? Dat er in West-Vlaanderen amper goeie gravel te vinden is, dat was er één van de mijne. Was, niet ‘is’. Want ondertussen weet ik beter.

Toen ik mijn boude stelling tijdens één van de Grinta!-groepsritten uitsprak in het bijzijn van Fre Gernaey, dan kon die me haast van mijn fiets buffelen. Fre is één van de mannen achter Cycling Team Toeristiek en organisator van de Waffle Ride in Beernem. Een tocht die op 6 juli 2024 voor het eerst op de gravelkalender staat. Als geboren en getogen Beernemnaar wou hij een route voor me maken die me mijn mening zou doen herzien. En zo komt het dat ik op een mooie vrijdagochtend in mei samen met hem klaarsta op de parking van provinciedomein Bulskampveld om ‘GRIT! Bossen van Vlaanderen’ te verkennen. Een biljartvlakke tocht van net geen honderd kilometer door onder andere het Drongengoedbos, het Bulskampveld, het Hooggoedbos en de Assebroekse Meersen nabij Brugge.

Open eens de satellietkaart van Google Maps en je zal zien dat er in de wijde omgeving rond Beernem best wel veel donkergroene vlekken zijn. Het is hier een bosrijke regio en Fre kent die als zijn broekzak. Het Bulskampveld zelf wordt opgespaard als kers op de taart van deze rit. Eerst zetten we koers richting Maria-Aalter en het Hooggoedbos. Hier, pal op de grens met Oost-Vlaanderen, wordt voor het eerst lustig gedraaid en gekeerd. Nu eens over brede bosdreven, dan weer over zwierige singletracks. Heerlijk!

Niet dat ik zo vertrouwd ben met de streek, maar wanneer we de E40 en het kanaal Gent-Brugge kruisen, dan weet ik dat we koers zetten richting het Drongengoedbos nabij Aalter. De Oude Vaart is een opvallend stukje natuur onderweg. De oude bocht ontstond nadat het kanaal werd rechtgetrokken in de jaren dertig van vorige eeuw en hij herbergt een pak unieke fauna en flora. Volgens Fre wemelt het er van de vissen, ondanks de diep okergele kleur van het water. Het zorgt voor een mooi contrast met de bloeiende rododendrons op de oever van de oude kanaalbocht.

Bij het binnenrijden van het Drongengoedbos passeren we een stukje geschiedenis. In Ursel, middenin het natuurgebied, is er nog steeds een oud NAVO-vliegveld. Maar net buiten het bos rijden we langs de overblijfselen van een nog ouder vliegveld waar tijdens WOII Typhoon-gevechtsvliegtuigen af en aan vlogen. Een metalen kunstwerk en gedenktekens met een woordje uitleg herinneren aan die periode.

(Lees verder onder de foto’s)

Via een kaarsrechte, brede gravelweg trekken we het bos in. Het Drongengoedbos is het grootste bosgebied van Oost-Vlaanderen en blijkbaar ook een paradijs voor herten en reeën. Ondanks het middaguur spotten we het ene na het andere groepje reeën. Ze doen zich in de weides en akkers aan de rand van de bossen tegoed aan het malse gras. Daaraan is er geen gebrek na de overvloedige regenval van de afgelopen maanden. Die regenval heeft het parcours trouwens allerminst herschapen tot een modderpoel. We kunnen overal over een perfect laagje grind knallen. Duiken er nu en dan toch plassen op onze route op, dan is er links of rechts altijd wel een droog pad waarop we kunnen uitwijken. Zalig!

(Lees verder onder de foto’s)

Ook al is de route biljartvlak, de opeenvolging van knappe groads die uitnodigen om het gashendeltje nu en dan open te draaien, maakt ons hongerig. Naar nog meer knappe gravelwegen, maar bovenal ook naar iets in onze maag. Oedelem wordt de uitverkoren plek om de innerlijke mens terug aan te sterken. De suikerwafels van de plaatselijke bakker zijn aanlokkelijk én een mooi bruggetje naar het event van Cycling Team Toeristiek. Zij organiseren begin juli hun ‘Waffle Ride’. Fre tekende vanuit Beernem drie lussen van 50 kilometer uit. Wie ze allemaal fietst, heeft er dus een stevig dagje opzitten, mét zelfs wat hoogtemeters. Eén van de verantwoordelijken daarvoor, is de Oedelemberg. Ook wij bedwingen de West-Vlaamse ‘col’, zij het dan vanaf de achterkant. De bekendste zijde van de helling is aangelegd in kasseien. Met onze gravelbikes knallen we hier vrolijk en in ‘volle vitesse’ naar beneden.

Via een omwegje langs het kasteel van Ryckevelde in Sijsele staan nu de Assebroekse Meersen op het menu. Dit overstromingsgebied beschermt de Brugse binnenstad bij overvloedige regenval. Een pracht van een onverharde weg snijdt het drassige land doormidden. Aan het eerste het beste poeltje spotten we meteen nijlganzen en witte reigers. Gravelbikers die al eens graag vogelen – gniffel – slaan hier twee vliegen in én klap.

(Lees verder onder de foto’s)

Opnieuw steken we de E40 en het kanaal Gent-Brugge over, terug naar waar we vandaan komen. We zijn vlakbij de parkeerplaats waar we vanochtend vertrokken, maar Fre weet van geen ophouden en breit nog een lange lus doorheen provinciedomein Bulskampveld aan zijn route. Kenmerkend voor de volledige tocht zijn de brede, kaarsrechte dreven die met kolossen van beuken, populieren en eiken zijn omzoomd. Het lijken wel groene corridors in het landschap. Als ultieme uitsmijter krijgen we nog één zo’n heerlijk, schijnbaar eindeloze streep gravel voor de wielen geschoven. Dit is een ideale afsluiter om je fietsmakkers of -vriendinnen nog eens stevig uit het wiel te kletsen.

(Lees verder onder de foto’s)

Terug bij de auto kan ik niet anders dan Fre te feliciteren met dit ritje en even op camera te zeggen dat ‘West-Vloamsche ghravel eght maghtigh es’. De Bossen van Vlaanderen stellen niet teleur en bewijzen dat je vanuit Oost- of West-Vlaanderen echt niet altijd naar het oosten van ons land hoeft te karren om aan je graveltrekken te komen.

Gravel mee tijdens de Waffle Ride in Beernem

Doet deze route het bij jou kriebelen om de Waffle Ride van Cycling Team Toeristiek te fietsen op zaterdag 6 juli 2024 in Beernem?

Check dan even de Eventbrite-pagina van de Waffle Ride voor meer info en bestel je tickets!

 

Kaart

" width="100%" height="680" frameborder="0" scrolling="no">