Gravelfeestje in de schaduw van de hoofdstad

Tijdens de eerste editie van onze gravelride GRAVALHALLA lieten we de deelnemers al kennismaken met het prachtige Pajottenland. Vanuit Steenhuffel trok de route richting Gooik en van daaruit maakte de lange afstand nog een lus naar het Hallerbos. Die extra lus diende als basis voor deze route: onze GRIT! Pajotparty, een gravelfeestje op een steenworp van Brussel.

Tekst en foto’s: Bart Vandermaelen

Plattelandscentrum Paddenbroek is vandaag jouw uitvalsbasis. Rond de oude Paddenbroekhoeve werd enkele jaren terug een glazen constructie gebouwd en die maakt van dit centrum een opvallende blikvanger op de flanken van de Kesterberg. Het Paddenbroek is een educatief centrum, maar je kan er ook wat drinken in het gezellige cafeetje. Het terras en de tuin zijn op zonnige dagen onweerstaanbaar! Maar laat je hier nog niet meteen verleiden om je op de lokale specialiteiten te storten. Eerst moeten de beentjes nog eens stevig losgegooid worden!

Een fijn pad dat over een oude trambedding loopt, brengt je vanuit het Paddenbroek richting de Kesterberg. Het is dus al meteen eventjes klimmen geblazen, maar bovenop deze heuvel kan je wel genieten van een weids uitzicht over de streek. Wanneer je via de voetweggetjes terug afdaalt, zullen ongetwijfeld de grote witte bollen bij jou in het oog springen. Dit is een belangrijk communicatiecentrum van de NAVO, waar radarsignalen in en rond Europa opgevangen en geanalyseerd worden.

Je zal al snel merken dat in het Pajottenland grind- en aardewegen elkaar afwisselen. Wanneer je deze route in de zomer fietst en de bodem er uitgehard bijligt, dan is het sowieso knallen geblazen. In de winter kan je hier of daar weleens een modderbaantje aantreffen. Maar geen nood: de echte baggerstroken hebben we vermeden zodat deze route in elk seizoen goed te doen is!

(Lees verder onder de foto)

Haspengouw en het Hageland zijn bekende fruitstreken in ons land, maar wist je dat er ook in het Pajottenland best wel wat appelen en peren geteeld worden? In Kester en Pepingen zijn een paar fruitbedrijven en hier fiets je dus enkele kilometers tussen de boomgaarden. Ondertussen heb je wellicht ook al door dat je hier niet echt op veel vlakke kilometers hoeft te rekenen. Dit is een glooiende streek waar het constant op en af gaat.

(Lees verder onder de foto)

Stilaan komt de vallei van de Zenne in zicht en fiets je langs het centrum van Halle richting het jaagpad naast het kanaal Brussel-Charleroi. Heb je tijd om te genieten? Duik dan even het centrum van Halle in en stop bij fietsbar Falco, vlak naast de basiliek. De koffie is er heerlijk en fietsers worden er met open armen ontvangen. Is het nog te vroeg voor een stop? Geen probleem, binnen 30 kilometer kom je weer in de buurt voorbij!

(Lees verder onder de foto)

Geniet op het jaagpad eventjes van de vlakke, verharde kilometers want hierna volgt het zwaartepunt van de route. Het Pajottenland – op de westelijke oever van de Zenne – is zachtjes glooiend in vergelijking met de hellingen ten oosten van de rivier. Geloof ons: in en rond plekjes als Dworp, Beersel, Alsemberg en Braine wordt het andere koek. Vooraleer je het Hallerbos induikt, is een lange, rechte klim middenin het Lembeekbos alvast een stevige opwarmer.

(Lees verder onder de foto)

Het Hallerbos is voor onze Pajotparty als een nummer dat iedereen instant op de dansvloer krijgt. Dit prachtige bos is met z’n lange rechte dreven een absolute knaller voor gravelbikers. Om de natuur – en dan vooral de kwetsbare boshyacinten – te beschermen, ben je met de fiets vaak gelimiteerd tot de grotere paden. Maar laat dat de pret niet drukken: die zijn met je gravelbike net het plezantst. Kom je hier fietsen tussen midden april en midden mei, dan is de paarse bloemenpracht op z’n toppunt. Maar dan moet je er ook wel de hordes toeristen en wandelaars bijnemen. In dat geval is het goed om hier heel vroeg in de ochtend of in de late namiddag langs te komen, wanneer het bos nog wat rustiger is.

(Lees verder onder de foto)

Na een dikke tien kilometer draaien en keren in het bos is het tijd om andere oorden op te zoeken. Je verlaat het Hallerbos in dalende lijn via een rechte kasseiweg. Geef dus gerust even gas op de lolly! Je fietst nu alweer richting Halle en het Pajottenland lonkt opnieuw wanneer je de Zenne en het kanaal Brussel-Charleroi weer bent overgestoken. Vanuit Halle klim je richting een iconisch bouwwerk in de streek: de zendmast van Sint-Pieters-Leeuw. De betonnen VRT-toren is maar liefst 302 meter hoog en is het hoogste bouwwerk van ons land.

(Lees verder onder de foto)

In de schaduw van die televisietoren kom je een pareltje tegen waar je echt even halt moet houden: café ‘In de Oude Smis van Mekingen’. Binnen word je haast een eeuw terug in de tijd gekatapulteerd. De houten lambriseringen, de gebloemde tegelvloer, de smeulende stoof, de droge worsten die boven de deur richting ‘de koer’ hangen te drogen… Waardin Anny, een kranige tachtiger, zal je met plezier een frisse geuze Boon of Moriau voor je snufferd zetten. Santé!

(Lees verder onder de foto)

Via enkele prachtige grindstroken in de buurt van Oudenaken en Elingen gaat het terug richting Gooik. Maar je maakt eerst wel nog een niet te missen lusje langs het kasteel van Gaasbeek. Onze route over het kasteeldomein zelf leggen, mag niet. Maar ga sowieso eens een kijkje nemen wanneer je er langsheen fietst. Het kasteel is een toeristische topper in de streek en ook het omliggende park en de museumtuin zijn de moeite waard. Zin gekregen in een ijsje? De Krijmerie – rechtover de ingang van het kasteeldomein – is een echt begrip in de regio!

(Lees verder onder de foto)

Na een lusje rond het park van Kasteel Groenenberg is het nu wèl tijd geworden om in rechte lijn naar Gooik terug te keren. De imposante Bree-Eik hoeve vlakbij Leerbeek is een soort gravelhotspot waar verschillende groads samenkomen. Er wordt momenteel hard gewerkt om van de grootste vierkantshoeve in het Pajottenland een kenniscentrum te maken waar fietsers en wandelaars terecht zullen kunnen om te proeven van lokale producten zoals geuze, brood en honing. Kortom: nog een stopplaats op de route erbij 😉

(Lees verder onder de foto)

Is jouw brandstoftank intussen leeg? Dan kan je vanuit Leerbeek makkelijk de doorsteek maken richting het Paddenbroek-plattelandscentrum en het laatste lusje laten voor wat het is. Maar weet dat je dan nog een bisnummertje met een paar geweldige gravelwegen én een passage langs de Hertboommolen laat schieten. Die laatste wordt in de volksmond ook ‘de molen van Kapitein Zeppos’ genoemd, omdat het in de gelijknamige jeugdreeks uit de jaren zestig de thuisbasis was van ’s lands bekendste kapitein.

(Lees verder onder de foto)

Het Berchembos en Neigembos zijn jammer genoeg amper toegankelijk voor fietsers en dus rij je met je gravelbike langs deze groene pareltjes terug de vallei van de Molenbeek in. Over tal van kleine paadjes daal je af richting Gooik en komt plattelandscentrum Paddenbroek weer in zicht. ‘The party’s over’, de DJ speelt een laatste slow, de lichten floepen weer aan. Hopelijk heb je je kostelijk geamuseerd op onze Pajotparty. Vergeet de jasjes die je onderweg hebt uitgedaan niet op te pikken in de vestiaire!

Download de route nu gratis bovenaan deze pagina of via onze Komoot-account.