Als je weet dat Alberto Contador en Ivan Basso zich moeien met de ontwikkeling van Aurum-fietsen, dan kan het haast niet anders dan dat ook de gravelbikes van het merk knallers van formaat zijn. Zoek in het productgamma van Aurum niet naar instappertjes om op een blauwe maandag een graveleventje mee te pikken of om je eerste stapjes op het grind te zetten. De Aurum Manto is een gravelracer voor de veeleisende snelheidsduivels onder ons. Snelheidsduivels mét goeie smaak, welteverstaan.
Niet dat ik op vlak van smaak en esthetiek de wijsheid in pacht heb. Integendeel. ‘Les goûts et les couleurs’, weet je wel. Maar ik durf toch te stellen dat deze Manto één van de mooiste gravelbikes op de markt is. Die gele kleur, daarover kan je discussiëren. Persoonlijk vind ik het ‘Castilla’ van de testfiets ook de mindere kleurstelling, zeker vergeleken met het terracotta-achtige ‘Mediterraneo’ en het diep donkergroene ‘Astur’. Maar de framevormen… Die zijn gewoonweg wauw. De ranke, hoog aangezette staande achtervork, het minimalistische lakwerk, de volledige kabelintegratie, de afmontage met ‘top notch’ carbon spul… Ik weet het: voor de fietsenmakers en handige Harry’s onder ons wordt het allemaal minder evident om aan dit soort fietsen te sleutelen. Maar het oog wil nu eenmaal ook wat… Anderzijds is er toch ook enigszins aan onderhoud gedacht. De UDH-derailleurhanger is universeel en de trapas is er eentje met schroefdraad. Da’s goed nieuws met het oog op eventuele vervanging en slijtage.
(Lees verder onder de foto’s)
Niet alleen het frame is hoogwaardig en op knalprestaties gericht. Ook de afmontage mag er wezen. Het merkeigen carbon stuur is 42 cm breed en wordt gecombineerd met een 10 cm lange stuurpen die een volledige integratie van leidingen en kabels mogelijk maakt. Kabels? Jazeker, want op deze testfiets tref je nog een 2×11-speed Shimano GRX Di2-groepset aan en daar lopen vanaf de shifters ook kabels naar de junction box in de rechterstuurdop. Ik testte de fiets immers al begin 2023 en toen was er van de nieuwe, semi-draadloze 12-speed GRX Di2-groepset nog geen sprake.
De wielkeuze op de testfiets is best opvallend: een stel carbon Scope R4.a allroad wielen wordt voorzien van 38 mm brede Panaracer Gravelking SK-banden. De wielen hebben een gewicht van net geen 1600 gram en de velgen zijn 45 mm hoog. Dankzij de interne velgbreedte van 23 mm passen gravelbanden tussen 35 en 57 mm breed. De velgen zijn trouwens niet hookless, waardoor je je opties qua bandenkeuze nog helemaal openhoudt.
Tot slot moeten een ronde carbon zadelpen van Enve en een Selle Italia SLR Boost Superflow-zadel met carbon rails voor dat tikkeltje extra trillingsdemping op de groads zorgen. De zadelpen heeft 0 mm offset. Ook hier is de intentie dus duidelijk: keihard stampen, met een positie recht boven de trappers.
Mijn testfiets weegt in maat 56 ietsje meer dan 8,4 kilo. Dat is een prima waarde, wetende dat de bidonhouder en het frametasje van Arundel nog op de fiets gemonteerd stonden. De Manto is dus een lekker lichte knaller die qua stuurgedrag eerder levendig is. Het is geen trein die enkel maar rechtdoor wil denderen, maar tegelijk is hij toch vergevingsgezind voor eventuele stuurfoutjes. Ik voelde me nooit op mijn ongemak op de winterse trails en gravelpaden.
Het leuke aan deze Aurum is ook dat hij heel direct reageert op input wanneer je hem de sporen geeft. Een fiets met een goed acceleratievermogen heeft bij mij sowieso al een paar streepjes voor. De combinatie van het stijve frame en de vrij hoge Scope-wielen maakt de speelvogel in mezelf wakker. Dit is een vehikel waarmee je wil fladderen. Enig minpuntje: de pure snelheid wordt een tikkeltje afgebot door de Gravelking SK-banden van Panaracer. Ook al zijn dit banden die bij heel wat gravelbikers hoog aangeschreven staan, mij kunnen ze maar matig bekoren. Ze bieden naar mijn aanvoelen net te weinig ‘bite’ in de winterse, vrij modderige omstandigheden waarin ik ze heb gebruikt. En tegelijk lopen ze qua rolweerstand iets te zwaar voor het echte werk in gravelraces.
Ondanks de bandenkeuze blijft deze gravelracer goed inzetbaar op de weg. Het was verre van een straf om met de Aurum de winterse betonweggetjes in de Vlaamse Ardennen onder handen te nemen. Die combinatie van snelheid en extra veel zekerheid door de stabiele geometrie en de bredere banden, is superfijn als de wegen er vettig bijliggen. Geholpen door het dubbele voorblad, zijn de sprongetjes tussen de versnellingen heel erg klein, wat het makkelijk maakt om ook in volle inspanning de goeie cadans te vinden. Het was een tijdje geleden dat ik op een gravelbike nog met twee tandwielen vooraan rondreed, maar ik zie er de voordelen toch nog steeds van in.
Uiteraard is de Aurum Manto geen vliegend tapijt waarmee je moeiteloos op en over obstakels knalt. Een actieve rijstijl is vereist om de rit min of meer comfortabel te laten verlopen. Zeker aangezien 38 mm in mijn regio met veel aardewegen nogal op het randje is. Maar sowieso is het comfort van deze fiets verre van ondermaats. Er is ruimte voor banden tot 45 mm breed en het Selle Italia SLR Boost Superflow-zadel en de carbon Enve-zadelpen konden me prima bekoren. Maar vooral het Aurum-stuur past als een handschoen. Zowel met de handen bovenop het stuur als diep onderin de ‘guidon’ vond ik telkens een goeie positie. En ook de GRX Di2-shifters zijn een erg fijn contactpunt. De nieuwe shifters van de 12-speed GRX Di2-groepset liggen erg goed in de hand, maar ook de vorige generatie shifters vind ik nog steeds top.
Conclusie
Een tijdloos frame? Check! Stijve carbon wielen? Check! Een prima elektronische groepset? Check! Snelheid in combinatie met controle en – relatief – comfort? Check! De Aurum Manto is een geweldige gravelracer waarmee je nergens incognito rondfietst. Het rijgedrag is heel goed uitgebalanceerd, het gewicht is niet te hoog en de details mogen er wezen. Verwacht je echter niet aan een heleboel bevestigingspunten voor je spatborden en bikepackingtassen. De Manto is bij wijze van spreken een wegfiets waarmee je op de gravelpaden je duivels kan ontbinden. Een frametasje en een extra bidonhouder onderaan het beschermingskapje van de onderbuis, dat kan nog. Maar voor de rest is het Manto-frame clean gehouden en zijn alle leidingen en kabels aan het zicht onttrokken. Het carbon Aurum-stuur met weinig flare en de zadelpen met 0 mm offset maken het plaatje compleet, al zou ik persoonlijk voor een stel snellere banden kiezen, zeker in de zomer of tijdens gravelwedstrijden.
En dan volgt uiteraard de vraag; ‘wakostda?’. Aurum staat niet meteen bekend om zijn spotgoedkope fietsjes en ook voor deze Manto moet je spaarvarkentje best goed gevuld zijn. Hoewel de prijs ook niet exuberant is. De fiets zoals ik hem heb getest, kan je niet configureren op de Aurum-website. Dat is een samenstelling van distributeur DuHo Sports geweest. Maar kies je in de online configurator voor een soortgelijke afmontage met Sram Force XPLR AXS-groepset en Zipp 303 S-wielen, dan kom je uit bij 6399 euro.
Meer info over de Aurum Manto vind je op de website van het merk.
