Search
Close this search box.

PlugPlug Voorkempen – Hulde aan de paters van Westmalle

Afgelopen jaar leerden we De Parcoursbouwer kennen als aanbieder van de PlugPlug-graveltochten. Gravel rides in het Hageland, de Hoge Venen en nu ook in de Voorkempen. De initiatieven, die ook nog eens van een oude bekende bleken te komen, trokken de aandacht van onze blogger Gilles. Omdat het seizoen nog jong is, besloot hij te kiezen voor de minst uitdagende route, die ook nog eens het dichtst bij huis lag.

De Parcoursbouwer biedt per regio – voorlopig zijn dat dus Hoge Venen, Hageland en Voorkempen – twee routes met verschillende afstand. Voor de schappelijke prijs van 10 euro, krijg je beide routes doorgestuurd. En een kortingsbon ter waarde van je inschrijvingsbedrag om te spenderen aan sportvoeding van 6D. Een relatief kleine bijdrage dus voor een initiatief dat op die manier hopelijk een lang leven beschoren is.

Abdij der Trappisten als startpunt

Omdat het nog vroeg op het seizoen is, kiezen we met ons drietal voor de korte route van 70 kilometer. Maar in plaats van te vertrekken in startplaats Schoten, zullen we van huis uit richting het parcours fietsen, en inpikken op het dichtstbijzijnde punt. Dat punt is, toevallig of voorbestemd, de Abdij der Trappisten van Westmalle. Met ook in de heen- en terugrit een aantal kilometer gravel, zullen we qua afstand de lange route van 100 kilometer benaderen, met weliswaar wat minder offroad stukken. 

Na een misverstand omtrent onze plaats van afspraak, gaat het in rechte lijn naar Westmalle. Ijs- en rijmplekken nopen ons tot de nodige voorzichtigheid. Vanuit de staalblauwe hemel lacht een flauw winterzonnetje ons tegemoet. De temperaturen schommelen nog steeds rond het vriespunt, maar het is prachtig weer. Sowieso zo’n dag waarop alle coronawandelaars en –fietsers uit hun kot komen. Maar dat deert ons voorlopig niet, want we zijn ze te snel af en hebben de wereld voor ons alleen. Met uitzondering van een paar mannen die door hun vrouw op zondagochtend naar de bakker gejaagd worden.

Met de zegen van God en de paters

Aan de abdij van Westmalle aangekomen, stoppen we even voor wat verplichte foto’s en een eerste tankbeurt. Slokje sportdrank en iets kleins om te knabbelen, en we kunnen ertegenaan. Of toch op z’n minst nadat we op onze gps-toestellen de juiste route hebben opgestart. Met de klokken van de abdij die plots beginnen te luiden, is meteen het officiële startschot gegeven. Alsof zowel God als de paters onze rit zegenen. In de Halse bossen, een uitgestrekt bosgebied in de omgeving van Halle-Zoersel komen we de eerste trosjes fietsers, wandelaars en joggers tegen. Of het uit verveling omwille van de COVID-crisis of vanuit goede nieuwjaarsvoornemens is dat iedereen zo vroeg buiten is, wie zal het zeggen. Feit is wel dat iedereen vriendelijk en hoffelijk is. Toch zeker nadat we zelf iedereen enthousiast begroeten. Dat charmeoffensief hebben medefietser Bart en ikzelf al sinds de kerstperiode ingezet toen we een uitgepijlde graveltocht gingen rijden waarbij heel wat conflicten tussen fietsers en wandelaars bleken te zijn.

Antitankgracht als kapstok voor de route

Al snel bereiken we tussen Zoersel en Schilde de antitankgracht, die gerust als kapstok van de PlugPlug Voorkempen gezien mag worden. De gracht werd net voor de Tweede Wereldoorlog uitgegraven om – net zoals de nabijgelegen fortengordel – de stad Antwerpen te beschermen tegen de Duitse invasie. Nu 75 jaar later vormt de omgeving een uniek aaneengesloten natuurgebied waar het aangenaam wandelen en fietsen is. Via ‘s Gravenwezel en Sint-Job-In’t-Goor gaat het richting Schoten, de officiële startplaats van de route. Voor een rasechte Kempenaar is deze regio al lang de Kempen niet meer, want de aanwezige vissen in het kanaal Dessel-Schoten zijn er allemaal van dat type met een scherpe ‘i’.

Boswandeling op z’n zondags

Nadat de brug over de E19-snelweg in de buurt van Brasschaat onze hoogtemeters snel even verdubbelt, lijken we in een andere wereld terecht te komen. Een soort parallel universum waarin mensen hun chicste outfit uit de kast halen voor een boswandeling. Een universum waarin de onberispelijke staat van de bospaden en –dreven het bovendien ook toelaat om er met je zondagse schoenen over te wandelen. Welkom in het Peerdsbos, waar het over de koppen lopen is, maar de dreven gelukkig doorgaans breed genoeg zijn. Na een ommetje doorheen het Hof ter Mick kruisen we opnieuw de E19, deze keer via een tunnel en dus zonder hoogtemeters. Omdat we ergens halfweg op het parcours zijn ingepikt, bestaat voor ons het laatste stuk van de route uit een stuk langs de vaart met heerlijke rugwind. Kort daarna gevolgd door een laatste foltering op de open vlaktes van de Brechtse heide.

Het paard ruikt de Westmalle

Moesten de horecazaken geopend zijn, we zouden in de buurt ongetwijfeld een Westmalle gaan drinken. Maar nu staat de recuperatiedrank thuis te wachten. Met dat gegeven in het achterhoofd, leggen we er nog stevig de pees op. Enfin, vooral mijn broer Michel dan. Het paard ruikt de stal, of beter gezegd de Westmalle. Bart en ikzelf houden het voornamelijk bij aanklampen. En zo sluiten we even na de middag onze fietszondag af met een Westmalle Tripel die helemaal in lijn ligt van de PlugPlug Voorkempen: best stevig, maar oh zo lekker. 

Fysiek en technisch is de route weinig veeleisend, waardoor je je focus volledig kan leggen op het genieten van de omgeving en de mooie gravelpaden. Maar de lengte en de koude hebben ons gestel in alle stilte toch gegeseld. Sowieso komen we tijdens een ander weerkundig seizoen opnieuw terug om te kijken hoe de omgeving er dan uitziet.

Wie zelf eens de PlugPlug Voorkempen of één van de andere routes wil rijden, kan deze bestellen op deparcoursbouwer.cc.

TAGS:
Datum:
Auteur:
Fotograaf:

Lees ook

Gran Fondo Strade Bianche: Wielerfeest op witte wegen

Een week na de Omloop heb je ruim duizend kilometer zuidelijker, de allermooiste der noordelijke klassiekers: Strade Bianche. Om veel redenen een heel bijzondere koers: de witte wegen, de link met het verleden, de landschappen, de koersgekke Italianen en de allermooiste denkbare aankomst. Blogger Steven reed de granfondo voor de derde keer en is nog lang niet uitgekeken op dit wielerfeest.

Rose Backroad FF: fastforward naar een retestrakke gravelbike

We voelden ons alweer als een Deense dog die een schoteltje filet americain voor z’n snufferd geduwd krijgt toen we vanmiddag het persmapje over de Rose Backroad FF openden. Het Duitse online fietsenmerk ontwikkelde zijn eerste echte gravelracer en wat ziet die er lekker uit! Bovendien is ook het prijskaartje interessant. Lees snel verder!