Een instuif zoals het hoort, zo kon je ‘Canyon Zomert’ wel noemen. Zo’n drie maanden geleden verhuisde het Canyon-hoofdkwartier van Haasrode naar Rotselaar en dat werd gevierd met een gravelrit en mini-testevenement in één. Wij waren van de partij!
Zoete broodjes
De verkoopcijfers van Canyon zijn de afgelopen jaren he-le-maal door het dak gegaan. Zeker tijdens de verschillende lockdowns verkochten hun racefietsen, gravel- en mountainbikes als mierzoete broodjes. Iedereen wou plots de fiets op en als je je een beetje bewust bent van prijs en kwaliteit, dan kom je al snel bij het Duitse ‘direct-to-consumer’-merk uit. Gevolg: Canyon had een pak extra magazijnruimte nodig. En uiteraard ook een veel grotere werkplaats om al het extra montage- en herstellingswerk de baas te kunnen. Er moest dus verhuisd worden…
Van Haasrode naar Rotselaar
De nodige ruimte werd gevonden op bedrijventerrein Wingepark. En dus verkaste het Canyon-hoofdkwartier enkele maanden geleden van Haasrode naar Rotselaar. De opslagplaats ging maal tien, de techniekers kregen een enorm atelier en dan nog schiet er een heleboel ruimte over. Al zal ook die gauw opgevuld geraken: “Dankzij ambassadeurs als Mathieu Van der Poel is Canyon momenteel vooral bij een sportief publiek bekend. Maar we hebben ook op de e-bikemarkt grote plannen komend jaar. En dus hadden we dringend nood aan extra plaats.” Aldus Niki De Keuster, marketing coördinator van Canyon in België.
Corona bemoeilijkte de feestelijke instuif, maar met wat creativiteit kom je een heel eind. En dus gooiden de Canyon-collega’s het over een iets andere boeg.
Er werd eind augustus een testevent en gravelrit vanuit het Canyon-hoofdkwartier in Rotselaar georganiseerd. Zo kon iedereen die dat wou even achter de schermen van het Duitse merk komen piepen, een gravel- of e-bike testen én een heerlijk dagje in het zadel beleven. ‘Canyon Zomert’, want zo heette het evenement, zal trouwens nog een staartje krijgen. Het is meer dan ooit Canyon’s bedoeling om vaker van dit soort evenementen te organiseren. Niki De Keuster: “Zeker als online speler is het belangrijk om mensen toch ook echt eens kennis te laten maken met je fietsen. Kleinschalige testdagen als deze zijn voor ons dus van goudwaarde. We komen in contact met de consument, ze kunnen hun vragen op ons afvuren en ze krijgen een prima idee van het rijgevoel van onze fietsen.”
Holy Grail
Zo’n 120 fietsers daagden uiteindelijk op en kregen de keuze uit 2 wegritten van 90 kilometer, een mountainbikerit van 50 kilometer of 3 gravelritten van 50, 70 en 90 kilometer. Ik waagde me aan de langste gravelafstand, net als het gros van de deelnemers. Wanneer ik in Rotselaar vertrek, staat een rij gravel- en e-bikes te glimmen in het ochtendzonnetje. Klaar voor een stevige testrit door het Dijle- en Hageland. Zelf kan ik voor de gelegenheid met een Grail CF SLX 8 Di2 op pad. De kleurencombo van oranje en zwart trekt duidelijk de aandacht wanneer ik gedurende de eerste kilometers langs groepjes deelnemers schuif. Met z’n vrij lichte Reynolds AR 41DB-wielen maak ik makkelijk vaart en blijft de fiets lekker lopen, ongeacht het terrein. Ook de GRX Di2-groepset schakelt heerlijk. Tot slot is het unieke stuur met ‘Hover Bar’ toch nog steeds een blikvangertje dat de meningen verdeelt. You love it or you hate it, zo blijkt.
Persoonlijk kan ik hem wel smaken. In de beugels is het weliswaar even wennen om de duimen juist te positioneren, maar wanneer je op lange rechte gravelstroken met je handen bovenop het stuur rijdt, biedt het flexibele carbon daar veel demping en comfort.
Langs de Dijle
Lange rechte gravelstroken: zo zaten er wel wat in het parcours, dat voor een groot deel langs de Dijle liep. In de vlakke eerste 70 kilometer ligt de focus op tempo maken. Na een passage over de wei van Werchter en een stukje gravel langs het Kanaal Leuven-Dijle, wordt vanaf Rijmenam voluit de kaart van de meanderende Dijle getrokken. Via het fijne grindpad fietsen we langs de ene oever eerst bijna tot in Mechelen, om dan in Muizen rechtsomkeer te maken en via de andere oever helemaal terug te keren tot in Werchter. Vanaf dan begint het hoogteprofiel van de rit wat kreukeltjes te vertonen, want het gaat nog even in een lusje richting Hageland. Al blijft die passage beperkt tot een voorsmaakje, met de Wijngaardberg in Wezemaal als grootste obstakel. De lokroep van het kleine voorblad is er goed te weerstaan. Die van het rijpe fruit in de boomgaarden kan ik moeilijker negeren. De Conference-peren lachen me langs alle kanten toe en ik moet er gewoon eentje proeven (excuses aan de fruitboer). Met zicht op de vallei van de Winge én een streep zon op mijn bol, werk ik ze naar binnen. Heerlijk!
Wanneer ik de oprit van het Canyon-hoofdkwartier in Rotselaar opdraai, zijn de aanwezige mecaniciens druk in de weer met het afstellen van zadelhoogtes, het in- en uitdraaien van pedalen en met het geven van een woordje uitleg hier en daar. Het kleine testevent is volop aan de gang en er wordt in het Wingepark naar hartenlust geslalomd, geschakeld, opgetrokken en afgeremd. Vooral van de nieuwe Grizl-gravelbike zijn er een pak testexemplaren voorzien en hij valt duidelijk in de smaak. Zelf hou ik het bij een Kwaremont en een kleine rondleiding in het nieuwe pand om een fijn graveldagje af te sluiten. Benieuwd welk vervolg ‘Canyon Zomert’ krijgt. Canyon Herfst’t?
Wil je zelf ook de 90 kilometer lange gravelroute van Canyon Zomert fietsen? Download de gpx-file hieronder!