Search
Close this search box.

100% Getest: Pinarello Crossista Special GRX800

Gravelbike van het Jaar 2022 / Deelnemer #1 – Een crossfiets die deelneemt aan de verkiezing van Gravelbike van het Jaar, dat voelt toch een beetje aan als een voetballer die in Vive le Vélo over de koers komt babbelen. Hij hoort er niet helemaal thuis, maar het kan leuke momenten opleveren. En dus trokken we ons tijdens de testdag met plezier én een open blik op gang met een Pinarello Crossista. Die werd voor de gelegenheid uitgerust met een GRX800-groepset en wat bredere banden dan je op een crossfiets zou verwachten.

Jij denkt ongetwijfeld: “Pinarello heeft toch een gravelbike in het gamma?” Klopt helemaal, een nagelnieuwe zelfs: de Grevil F, opvolger van de Grevil. Maar die was helaas nog niet officieel gelanceerd op het moment dat wij de fietsen voor Gravelbike of the Year testten. En dus kregen we een verrassend modelletje toegestuurd: een Pinarello Crossista. De mecanicien die de testfiets opbouwde grabbelde weliswaar even in de bak met gravelmateriaal. De crossfiets werd uitgerust met een Shimano GRX800 mechanische 11-speed groep met een 42-tands tandwiel vooraan en een 11-42 cassette. Ook de maximale bandbreedte werd benut, met een stel 38 mm brede Vittoria Terreno Dry-gravelbanden. Een ultieme poging om toch een scheut comfort toe te voegen aan een fiets waarbij dat hoegenaamd geen prioriteit is. De Fulcrum racing 800 db-wielen zijn tubeless ready en hebben een interne velgbreedte van 19 mm, waardoor 40 mm breed rubber sowieso de limiet is die je kan monteren. Verder kwamen we ook veel merkeigen Most-onderdelen tegen: een 40 cm breed Most Jaguar XA aero TiCR stuur, een Most Tiger Ultra Lite stuurpen en een vrij zacht Most Lynx zadel. Tel alles samen en je komt aan een fiets die 9,17 kilogram in de weegschaal legt. Voor dit type fiets mag dat wat ons betreft toch een stuk lichter.

Wie kan crossen op een gravelbike, kan ook gravelen op een crossfiets, toch?

Hoogwaardig frame

Even voor de duidelijkheid: dit is niet het frame waarmee Tom Pidcock begin dit jaar wereldkampioen cyclocross werd. Dat deed de Brit met de Crossista F, ook een nieuw modelletje. Deze specifieke fiets werd opgebouwd rond het vorige Crossista-frame, gemaakt van T1100G Torayca carbon. In mensentaal betekent dit dat het fietskader echt wel superstijf is en van dezelfde grondstof is gemaakt als bijvoorbeeld de Dogma-wegfietsen. De Crossista is en blijft een competitiefiets, ontworpen om jou tot het uiterste te drijven. Uiteraard is de lay-up van de laagjes carbon helemaal anders dan bij een wegframe. Een crossfiets moet niet alleen stijf zijn, hij moet ook tegen het spreekwoordelijke stootje kunnen. Ook de looks van de Crossista zijn onmiskenbaar Pinarello. De golvende Onda-voorvork, de asymmetrische achtervork, de oversized behuizing van de trapas… Het draagt er allemaal toe bij dat je gezien wordt op deze fiets, ondanks de sobere – voor sommigen misschien een beetje saaie – kleurencombinatie in zwart en wit.

Ook de Dogma racefietsen worden van Torayca carbon gemaakt.

Nichefiets

Ook al zou je ze op het eerste gezicht weleens door elkaar kunnen halen, de verschillen tussen een crossfiets en een gravelbike zijn enorm. Gravelbikes zijn gericht op comfort, lange dagen in het zadel en vooral: multi-inzetbaarheid. Crossfietsen zijn daarentegen gemaakt voor het tegenovergestelde. Het zijn echte nichefietsen, ideaal om aan topsnelheid korte rondjes te draaien in een akker of een bos. Zoek dus ook bij deze Pinarello Crossista niet naar bevestigingsnokjes voor tal van fietstassen of extra ruimte in de voor- en achtervork voor de montage van semi-mountainbikebanden. Integendeel: de 38 millimeter brede Vittoria-gravelbanden zijn een optie op zomerse gravelpaden en aardewegen, maar van zodra de trails er modderig bijliggen, is er amper ruimte vrij voor wat ophoping van slijk. Het frame is ook voorzien op amper één bidonhouder.

Ranke carbon zadelpen met een comfortabel MOST Lynx zadel.

Actieve rijstijl

Wel heb je een houder voor een voorderailleur aan het frame, voor wie de fiets toch met een dubbel crankstel wil opbouwen. Minder zichtbaar, maar instant voelbaar is de andere geometrie van zo’n crossfiets. Nadat je meer dan tien gravelbikes kort na elkaar aan de tand hebt gevoeld, voelt de rijervaring van de Pinarello Crossista compleet anders aan. Het stuur van amper 40 centimeter breed, de korte wielbasis en de erg sportieve zithouding sluiten een relaxed ritje uit. Ook de ‘Flexstays’ van de liggende achtervork, die de trillingen moeten onderweg moeten wegfilteren, zetten qua comfort weinig zoden aan de dijk. Aan boord van de Crossista is het opletten geblazen om de controle te houden, want stuurfoutjes worden snel afgestraft. Anderzijds is de nervositeit én hardheid van de fiets een welkome afwisseling tussen het gezapige stuurgedrag van sommige gravelbikes. De Crossista vraagt een veel actievere rijstijl, waarbij je vaker uit het zadel komt en de fiets mee over boomwortels trekt en rond obstakels stuurt. Wel komt er een langere ‘inlooptijd’ bij kijken: het is even wennen vooraleer je weet hoe ver je met deze fiets kan gaan op paden en singletracks. Maar eens je het onder de knie hebt, is het best wel fun om op de korte ruimte te manoeuvreren. Al lijkt het wel alsof je daarbij wat wordt tegengewerkt door het erg smalle Most Jaguar stuur. Meer hefboom zou het stuurgedrag zeker ten goede komen en extra zekerheid bieden.

De Pinarello Crossista vraagt een actieve rijstijl.

Basiswielset

Wat het rijgedrag van deze Crossista ook een duw in de goeie richting zou geven, is een andere wielset. De vrij zware Fulcrum Racing 800 db-wielen waren toch een afknappertje voor ons testpanel, want die ondergraven de capaciteiten van deze Pinarello. De loop van de fiets vertraagt er voelbaar door, acceleraties zijn een stuk minder snedig en vooral bergop kost het extra krachten om te blijven knallen. Ook de montage van 38 millimeterbanden is limiet op deze velgen. De adviesprijs van de Crossista wordt vooral bepaald door het hoogwaardige frame en dus werd er in de afmontage duidelijk bespaard op de wielen om de prijs binnen de perken te houden. Anderzijds biedt deze Crossista wel een mooie basis om op termijn te upgraden met een nieuwe, snellere wielset.

De 38 mm brede Vittoria-banden benaderen de maximale bandbreedte voor deze fiets.

Conclusie

Het is voor een crossfiets haast onmogelijk om als Gravelbike van het Jaar uitgeroepen te worden. Daarvoor wordt zo’n fiets teveel afgestraft op categorieën als comfort en inzetbaarheid. Ook de Pinarello Crossista is en blijft een nichefiets. Maar wel eentje die we best konden smaken. Zeker op een testdag met meer dan 15 fietsen, waarbij de verschillen in rijgedrag tussen de gravelbikes vaak heel subtiel zijn, is zo’n crossfiets echt een keer iets helemaal anders. De Crossista bekoort met zijn stijve, racegerichte frame vooral offroaders die graag agressief en snel over de paden scheuren. Maar je moet wel de nodige stuurmanskunst aan de dag kunnen leggen, want het smalle stuur van 40 centimeter biedt bitterweinig ruimte tot corrigeren. De afmontage met een mechanische Shimano GRX800-groepset kunnen we alleen maar toejuichen: de shifters liggen echt goed in de hand, de derailleur schakelt trefzeker en ook op de remkracht valt weinig aan te merken. De instapwielen van Fulcrum zouden we dan weer wel snel vervangen, want die horen wat ons betreft niet thuis op een fiets van dit kaliber en in deze prijsklasse. De Pinarello Crossista zoals wij hem konden testen, kost immers 4990 euro.

Meer info vind je op de website van Pinarello.

TAGS:
Datum:
Auteur:
Fotograaf:

Lees ook

Eerste indruk: Castelli Espresso houdt je comfortabel in stijl

Wie de vele, stijlvolle kleuren van de Castelli Espresso-outfit ziet, zou het misschien niet denken, maar het allerbelangrijkste bij de ontwikkeling was het draagcomfort. De stoffen zijn dan ook zacht, zodat ze de huid strelen in de plaats van te omklemmen.

Gran Fondo Strade Bianche: Wielerfeest op witte wegen

Een week na de Omloop heb je ruim duizend kilometer zuidelijker, de allermooiste der noordelijke klassiekers: Strade Bianche. Om veel redenen een heel bijzondere koers: de witte wegen, de link met het verleden, de landschappen, de koersgekke Italianen en de allermooiste denkbare aankomst. Blogger Steven reed de granfondo voor de derde keer en is nog lang niet uitgekeken op dit wielerfeest.